Inno Setup wprowadzenie

Inno Setup – Wprowadzenie

Podstawy

Zaczynamy od pobrania czystej dystrybucji Inno setup z strony producenta: http://www.jrsoftware.org/isdl.php

Ściągamy wersję QuickStart Pack Unicode.

Zaczynamy instalacje i postepujemy z instrukcjami.

Instalujemy dodatkowe funkcje programu z poziomu instalatora.

I zaznaczamy czy chcemy zrobić skrót do programu na pulpicie. To zaznaczacie wedle wyboru . Natomist skojarzenie plików z plikami .iss polecam zaznaczyć.



Po zakończone instalacji i pierwszym odpaleniu programu będziemy mieli taki widok:

Zaznaczamy: Create a new script file using the script Wizard.

Uruchamiamy tym sposobem generator skryptu do którego po kolei będziemy wprowadzali nasze dane.

Większość ustawień jest wręcz intuicyjna
1. Nazwa Twojej aplikacji
2. Wersja Twojej aplikacji
3. Nazwa wydawcy
4. Strona www wydawcy

 Pola 1 i 2 muszą być zdefiniowane i nie mogą zostać puste.
 Pola 3 i 4 mogą pozostać niezdefiniowane.
Po wprowadzeniu interesujących nas danych klikamy next.

W tym oknie ustawiamy parametry folderów gdzie nasza aplikacja ma być zainstalowana.
Pozostawiajac pole 1 W takim ułożeniu jak jest teraz instalator będzie instalował pliki pod ścieżką :

 „C:\Program Files (x86)\”

Pole 2 wskazuje nazwę domyślną dla folderu.
Więc jeśli w tym polu zostawimy nazwę „My Program”, cała ścieżka instalacji będzie wyglądała nastepująco:

 „C:\Program Files (x86)\My Program\”

Pole 3 sugeruje że instalator nie ma tworzyc folderu docelowego. Tą opcje wybieramy jeśli tworzymy instalatory jako aktualizacje.

Opcja:
„Allow user to change the application folder”
Odznaczając tą opcje uniemożliwiamy użytkownikowi zmianę folderu instalacji .
W skrócie, jeśli nie chcemy by użytkownik instalował nasz produkt gdzieś indziej na komputerze, niż na zdefiniowanej przez nas ścieżce.

1. Wybierając guzik „Browse...”, wybieramy ścieżkę do pliku exe naszego programu.
2. „Add file(s)...” opcja dodania pliku lub plików do instalacji
     „Add folder...” Opcja dodania całego folderu do instalatora (najszybsza opcja) .

„Allow user to start the application after Setup has Finished” - Opcja zaznaczona ptaszkiem pozwala odpalenie instalowanego programu zaraz po zakończonej instalacji (wybór możliwy z poziomu już pracy instalatora).
„The application doesn't  have a main executable file” -
 Zaznaczamy tą opcje jeśli nasza instalacja nie posiada pliku wykonywalnego (exe). Opcja przydatna np. przy budowaniu aktualizacji.

W tym oknie ustawiamy domyślne opcje dla folderu w Menu start.
Application Start Menu folder name - Tu podajemy jaką nazwę w menu start ma mieć nasza aplikacja

Allow user to change the Start Menu folder name – Zaznaczona opcja pozwala użytkownikowi na zmiane nazwy folderu w menu start na własną. Odhaczona opcja uniemożliwia zmiany.

Allow user to disable Start Menu folder Creation – Zaznaczona opcja dodaje podczas instalacji możliwość wyłączenia tworzenia folderu w menu start.

Create an Internet shortcut in the Start Menu folder – Zaznaczona opcja tworzy w folderze programu w menu start skrót internetowy do wcześniej zdefiniowanej strony www.

Create an Uninstall icon in the Start Menu folder – Opcja zaznaczona tworzy skrót do deinstalacji w folderze programu w menu start


Allow user to create a desktop icon – Zaznaczona opcja daje użytkownikowi możliwość wyboru czy chce by instalator stworzył skrót do programu na końcu instalacji.

Allow user to create a Quick Launch icon - Zaznaczona opcja daje użytkownikowi możliwość wyboru czy chce by instalator stworzył skrót do programu na pasku szybkiego uruchamiania.

1. Wybieramy plik txt z informacjami na temat licencji
2. Wybieramy plik txt z informacjami które chcemy przekazać użytkownikowi przed instalacją.
3. Wybieramy plik txt z informacjami które chcemy przekazać użytkownikowi na końcu instalacji

 Te pola możemy pozostawić puste.

Menu wyboru języków w których nasz instalator ma być dostępny. Możemy wybrać jeden, kilka lub wszystkie języki.

1. Wybieramy folder gdzie ma być stworzony instalator. W tym folderze po kompilacji będzie nasz gotowy instalator.
2. Nazwa instalatora. Przy nazwie „setup” instalator będie tworzył instalacje i nazwie setup.exe
jeśli zamiast „setup” wpiszemy „program” instalator będzie widniał pod nazwą program.exe
3. wybieramy jaką ikone ma mieć nasza instalka.
4. Hasło do instalacji.

Te okno zostawiamy jak jest. Wprowadzanie poleceń przez #define jest bardzo łatwe.
Klikamy next.

Ostatnie okno informacyjne że ukończyliśmy wprowadzanie danych i klikamy Finish jeśli wszystko wprowadziliśmy poprawnie.
Po kliknięciu finish, instalator przeniósł nas do okna kompilatora i dał zapytanie czy skompilować ten skrypt.

Tak wygląda najprostszy skrypt programu inno setup z wykorzystaniem Inno Setup Preprocesor.